KOM IN BEWEGING: de eerste zin die ik vanmorgen zag op een voorbij rijdende vrachtwagen. Ik vraag me af: zou dat de basis zijn van een blog? Een blog waar ik al weken stress van heb omdat ik gewoon niet weet wat te schrijven. Want: hoe vertaal ik dit dan naar rouw- en verliesverwerking? Vragen, vragen, vragen vanuit een hoofd wat overuren maakt. In dit blog vertel ik hoe ik tot inzichten kwam, terug in verbinding met mijn lichaam en hoe het JUIST gaat over rouwverwerking.
Uit je hoofd in je lijf
Wát is een klein haalbaar stapje in jouw proces? Sta er eens een momentje bij stil: welke beweging wil jouw lichaam maken? AJuist als alles tegenzit: welke beweging wil jij dan maken, welke beweging kún je maken?
Misschien is je ogen openen en het daglicht binnen laten komen al genoeg beweging voor jou vandaag of misschien is géén beweging wel jouw beweging voor nu. Of juist alle kasten overhoop halen en een grote voorjaarsschoonmaak houden. Er zijn duizenden theorieën, werkboeken en meningen, maar er bestaat geen een uitgeschreven plan of draaiboek voor jouw ritme. Er is geen goed of fout, alleen het hier en nu en wat je lichaam je aangeeft.
Waar zit jouw weerstand
Wat is jouw JA-beweging waarbij jouw alarmbellen, weerstandsbellen of jouw ‘hakken-in-het-zand-bellen’ rustig worden? Jouw beweging waarbij je adem normaal kan blijven stromen zonder te stokken of verkrampen? Als jij vanuit verbinding met je lichaam kunt reageren, wat is dan jouw beweging tegenover die collega die je zo triggert? Of bij een lichaam wat je missschien wel in de steek laat? Wat voel jij werkelijk diep vanbinnen bij jouw grote gemis? Durf dáár gehoor aan te geven.
Los van ‘hoe het heurt’; los van hoe ver je al wel had moeten zijn in je rouwproces of juist nog niet. Wat is jouw unieke beweging als je in verbinding met jezelf bent, terwijl een deel van je nog niet kan of wil bevatten wat er niet meer is en nog bezig is met dit verleden, terwijl je anderzijds voelt dat het leven verder gaat.
Lieve jij, als je jouw blik zacht maakt en rustig naar je hart en buik ademt en voor een moment stilstaat bij wat je lichaam je ingeeft, wát is dan de beweging van je lichaam? Welke raad geeft jouw lichaam je? En hoe zou het zijn als je die raad opvolgt?
Overgave aan het ‘niet-weten’
Wát veranderd er vanbinnen als je jezelf toestaat om het even niet te weten? Om zo de signalen van je lichaam weer te kunnen horen en hierop vertrouwen, op een tempo en manier wat bij JOU past? Van nature hebben we als mens de drive om te groeien en bewegen. Je hoeft niet bang te zijn dat je te laat bent, ergens in blijft hangen of juist te snel gaat of een foute afslag neemt. Je lichaam heeft een feilloos kompas waarop je kunt navigeren. Merk op waar jouw JA je naartoe wil brengen of misschien beter verwoord: waar jou JA wil zijn want volgens mij hoeven we nergens naar toe en ‘zijn’ we al..…
Wees lief voor jezelf,
Je doet je best
Jij bent okay
Wat veranderd er vanbinnen als je lichaam zegt: het is okay. JIJ BENT OKAY. Oeps, die laatste is alweer wat directer en kan je wat meer doen verkrampen. En tegelijk: ook dat is okay. Bemerk maar eens zodra je de woorden inademt: ‘het is okay als ik deze woorden nog niet helemaal tot me kan nemen of toelaten’: of je lijf dan iets meer uit de kramp kan komen, iets meer kan verzachten en ádemen.
van Verdriet naar Veerkracht
En mijn persoonlijke beweging: ik ga zo meteen dankbaar, al huppelend mijn hond uitlaten want volgens mij is mijn blog gewoon af: mijn blog waarvan de beweging al wéken groter en groter werd wat stress en verkramping in mijn lichaam en leven veroorzaakte omdat ik meer naar mijn blog luisterde en naar ‘hoe het heurt’, in plaats van naar de wijsheid van mijn lichaam.
Heb het fijn vandaag, lief mens.
PS. Vind jij het moeilijk om bij je eigen beweging te komen en zoek je hierbij ondersteuning? Misschien kan ik iets voor je betekenen tijdens ‘n een-op-een-sessie of een workshop.
